کد مطلب:124690 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:287

پاک ترین ها
ویژگی های حسن و نسب و نسل به نسل در گردش است. هم از لحاظ روحی و نیز فیزیكی، ویژگی های نسل به فرزندان در حال انتقال می باشد. هر مقدار نسب فرد به ارزش های انسانی نزدیك باشد و از ارزش های پایه ای مانند باورهای اعتقادی و فرهنگ، بیشتر پای بند



[ صفحه 24]



باشد، نسل وی نیز پربارتر خواهد بود. زیرا ارزش ها و صفات نیك و رفتار پسندیده انسانی، پایه در اعماق نسل بنا نهاده است. به همین جهت هر مقدار نسب شفاف تر و به باورهای الهی و واقعیت های هستی نزدیك تر باشد فرزندان آن زمینه های بهتر و بیشتری را برای شكوفایی داده های الهی خواهند داشت.

امام مجتبی از تبار پاكان و از سلاله ی انبیاء است. نسب وی از پدر و مادر به تبار انبیاء پیوند دارد. پدر و مادر از هر جهت بی بدیل و بی همتا هستند. تداوم نسل هم پیوند با نسل انبیاء دارد كه پاك ترن نسب را به خود اختصاص داده اند. نسب انبیاء آن گونه شفاف است كه مورد پذیرش همگان قرار دارد. چه آنان كه اندیشه های آن سویی و گفتار و رفتار آنان را پذیرفته اند و چه آنان كه در مقابل صف انبیاء و پیروانش صف دیگر آراسته اند، در نسب و شرافت آنان خدشه ننموده اند.

پیوند نسب ائمه به انبیاء ازافتخارهای بزرگ آنان می باشد كه همواره در فرصت های مناسب در مقابل نسب تیره و تاریك مخالفان خود مانند نسل ابوسفیان افتخار می نمودند.

این نسب همان تباری است كه در هنگامی كه با آنان به گفتگو می پردازیم و در كنار مشهد و مزار آنان قرار می گیریم یا در هر جای مناسب كه بخواهیم با آنان سخن بگوییم به آنان خطاب می كنیم كه شما پاكترین ها هستید «سلالة النبیین» [1] كنت نورا فی الاصلاب الشامخة و الارحام المطهرة. [2] .

معاویه در حضور اشراف گفت بهترین نسب از لحاظ خویشاوندی



[ صفحه 25]



از آن كیست، مالك بن عجلان در پاسخ وی به حسن مجتبی اشاره كرد و گفت: این شخص پدرش علی بن ابی طالب، مادرش فاطمه دختر رسول الله صلی و الله و آله عمویش جعفر طیار، عمه اش هانی دختر ابوطالب، دائیش قاسم پسر رسول الله صلی الله علیه و آله، خاله اش زینب دختر آن حضرت، جدش رسول الله صلی الله علیه و آله جده اش خدیجه... بنی هاشم از همه پاك تر و بخشنده ترند. چنین نیست معاویه! معاویه گفت چرا این چنین است! [3] .


[1] زيارت جامعه، بحار، ج، 98، ص 371 ج 99، ص 93.

[2] بحار، ج 98، ص 260 و 332 و 353.

[3] انساب اشراف، ج 5، ص 37، المحاسن و المساوي، ص 83.